Yeni değil işlerimin ters gitmesi
Bu öylesine sancılarım,
Hiç yoktan başımın dönmesi
Mehtabın uykumu basması
Ellerimin sabah sabah tütün kokması
Alnımın çizgilerinin nedensiz depreşmesi
Sebepsiz şakaklarımdaki ağrılar
Yeni değil beyazın böyle can yakması!

Bu sebepsizliğim yeni değil benim
Hiççç yoktanlığım
Yeni değil bu öylesineliğim!…
Özlemek gibi değil
Yaşamak ağrısı vardı içimde
Sensizmi?

Başak başak çözülmüs gözlerim
Yeni değil yanmışlığım!
Hala bir arpa boyu yolalmışlığım
Ki nerde kiminle sevişmişsem
meyer hep seni aldatırmışım
Yani şarabıma koşan o yıllar
Senin bardağına akıyormuş ya
Ki ben artık mayalanmış bir şarap !
Akıp gelmişsem kapına
belki hep ordaydım
öylesine işte
Her yol sana varırmış !
Hani kâbe gibi, kıbble gibi işte

Tesadüfmü?

Bu gök kubbe bu dem sonbahar
Artık yanlızca sonbaharda izlerim var
Ki bu bıçak açmaz yanlızlığım
Ayla güneşin küsmesi
Karanlığıma ay ışığı düşmesi,

Sebepsiz


Farzetki herşey senden kalma
Bir tek sen yenisin kursağımızda, beynimizde
Her sabah besmeleyle başlıyoruz seni sevmeye
Yani o kelebek gibi işte, öylesine
Sebepsiz, nedensiz...
Yani bir kelebegi düşün: bir ağacın dalında
Yemek gibi, ekmek gibi, alın teri gibi

O kadar doğal, öyle içten kendini vermeler
Kelebek sever o yaprağı öylesine
Hani her gün yediğinden degil
En güzeli de değil
Yolu nedense ordan geçer öylesine
Bazen bakmak içindir, bazende bakılmak
şimdi bir yıldız kayar geceden
Birden döner, sersemler
Rûku eder, dem olur
Sanki rakının içine düşmüstür
Kıblede al çiceğe sevdalıdır ya
Seccadeler serilirken kurbanlık koyunlara
atın ölümü hep arpadan olur


icgüdümü? kuru sıkı bir hayatmı?
O dal ki yanlız bir yaprakta değil
Ama gerisine aklı ermez kelebeğin
Yani senin gözlerin gibi
Manasızmı? Belki değil


Bu sonbahardaki ayak izlerim
Ki kalem kalemtraşa her girdiğinde
Yolu kısalır bizim kelebeğin
sonbaharların yolumu kesmesi yeni degil
Daha kaç son-bahar görürüm bilinmez
Ama en “son-u senin dalında, gözlerinde değilmi
Birlikte, ! bahara çıkacağız
Gülen gözlerin aklayacak kirimizi
Umutsuzmu? Belki değil..

Oysa binlerce kez batmıstır güneş ardımdan
Sabah olmadan ne geceler ölmüştür
Ama ışıgım ! içimin aydınlık yanı ! !
Yani, yaşamın dikenli telleri
Batmıştır adamın bir yerlerine işte
öyleyse ilk sıgınagım sen olsana
Oysa girmessin sen gecenin koynuna
Gül sunan elde gül kokusu kalırmış
Havada kıskırtıcı bir aşk kokusu var!
Ağzımdan sen akıyorsun, dilimden sen