Kızıl saçlı beyaz bir kız,
delik deşik elbisesi
bir yoksulluk abidesi
sade güzelliğin
Bence, cılız bir şair yanlızca
hastalıklı genç gövdesi
kızıl çilleri sakin
bir suhûlet misali


Daha sade giyinik
Trajik kadife ayakları
takunyaları ağır
sanki antik bir roman kahramanı
kısa bir çaput yerine
bir divan elbisesi
Topukları üzerinde
sürüyor dikişlerini
Yırtık bir hayatın




Delik gözeneklerinden doğru
bakır gözlerinde gülümseme
Bacağı bir altın hançer üzerinde
Parlak henüz
Zayıf bağlı düğümleri
Aydınlık parlak göğüsleri
Gözleri gibi
Emziriyor günahları


Yanlızca soyunmak için
Açılır ellerinin dua kırılımları
Ve kovalar günah sevicileri
Parmakları elflerin
ilk su incileri,
çağırır damlaları
Lûtfen zincirli elleri
Gönüllü bir adak,
Çignenir atılır
Sakız niyetine
insan, hayvan, karabatak
Ve namus yiyicileri

Usta cinayet yazarları
Tazeliğinden ilhamlı
Ve temaşa ederek ayakkabını
Merdiven altlarında
Yitirilmiş düşleri
Rastgele yazılmış bir çok sayfa,
Birçok efendi ve birçok uşak
Mahsup bir tefekkürde
Maliyeti düşük
Ucuz bir paçavra

yatağında sayarsın
yaşanmış sayfalar kadar öpücükleri
Ve yasalar çerçevesinde
Birden daha fazla kıymetli
Ama yanlızca dilenci
Yalan bir kaç eski enkaz
Zengin bir lokanta eşiğinde
Kavşakta durursun
Ve birden göz koyarsın
Bir gerdanlık takıya
Benden isteme çocuk
Bağış’layamam sana


Devam et! hiç süslenmeden
Parfüm, inci, yada elmas,
senin yalın çıplaklığın
ey güzelliğim namusum
Çamur saçlı prensesim
Yalın halli insanlığım