seni diliyordum
Hasret kokan bir bahar akşamıydı.
Ay ışığı yüzümü aydınlatırken yıldızlar çakıl taşları gibi dizilmişti gökyüzüne Off çekiyordum kendimce Avutuyordum kalbimi... Adım gibi emindim Seninde gözlerin o yıldızlardaydı bu gece Ve o yüzden bu gece bir başka güzeldi onlar... Üstelik aynı şeyleri düşündüğümüzü de biliyordum. Benim tek bir farkım vardı senden Ben kayan her yıldızda seni diliyordum sevgili... Kötü sesimle şarkılar söylerken kuşlar bile kaçmıştı yanımdan, Gözlerim buğulu camlar gibiydi Sildikçe tekrar nemleniyordu Halimi görseydin acırdın sevgili... Beni bir tek yıldızlar anlıyordu bir tek onlar dinliyordu. Sanki hepsi birer sevdalıydı Zamanında çok sevmişler ve kavuşamadıkları için bu hale gelmişlerdi. Şimdi de sevenlere kıyak geçiyorlardı... Çünkü ben Yunus Emre misali söylediğim şiirleri sırf sende onları dinliyorsun diye gökyüzüne haykırıyordum Ve senden tek farkım vardı benim Ben kayan her yıldızda seni diliyordum sevgili... Zaman herşeye inat su gibiydi yine Akrep ve yelkovan hiç yorulmadılar bu kovalamacadan Çiçekler yine açtı baharda Kışın bacalardan yine duman tüttü Herkes birşeyler için çabalıyordu... Aslında herkes kendi hayatının başrol oyuncusuydu Ve herkes mutlaka her gün tanrıdan birşeyler diliyordu Ama benim herkesten tek bir farkım vardı Ben seni diliyordum sevgili... Mehmet Salih Oral |