Ay Düşmüş Mavi Vazoya
Ay düşmüş mavi vazoya
Gümüş pullu bir balık edasında On dürdünde bir peri... Hafif bir rüzgâr esmekte sarhoş Akşam, bir kısrak gibi Rahvan adımlarla geceye koşarken Bir sevgilinin ayak izleri Kurumamış ortalık yerde Ay düşmüş mavi vazoya Işıkları salkım saçak Bir çiçeğin yaprakları terlemiş Boncuk boncuk... Yorgun düşmüş oynaşmaktan Bu akşam her günki akşamlardan değil Bir deniz gibi kabarmakta Sevgiliyi saran kollar Ay düşmüş mavi vazoya Bir hançer saplanmış Sırtına mı göğsüne mi bilinmez Başı döner, karanlıktır gece İçi sızlar gönül ağır ateşte Bir su sesi çınlar kulaklarında Sahili döven dalgalar gibi Yenik düşmüş... Bu akşam her günki akşamlardan değil Mor bir gece çalarken zamanın kapısını. Deniz Çınar 20 03 2005 |
Kutlarım.