Şimdi Herkeste Bir SEN Bıraktım...
Yaşamayı bilmiyorsan Ölmeyi hiç deneme demişti giderken.
Haklıydı O’nsuz ne ölmeyi bildim Ne de yaşamayı. -Şimdi sen yoksun diyor, geri döndüğünde. Kim var ki diyorum. Susuyor. Gittiğinde çok vardım, ya şimdi sana bile kalmadım işte. Gittiğinde hiç inanamaştım zaten , Herkese sordum Sokaktaki amcaya, Kimsesizlere, Kaldırımlara, Parktaki bank’a. İnan ki herkese sordum gittimi O. Gitmiştin işte , ben kalmıştım Sorduklarımla. Bak kal’mayı bile beceremedim bıraktığın yerde. Hep bir uçurum buldum Senin gözlerindir diye Sonrası kimsenin aklını meşgul etmedi işte.. Alabildiğine ölüm Alabildiğine yokluk. Her neyse kandırmayalım şimdi biz birbirimizi, Ne sen geldin Ne de ben vardım. Aşk’mıydın ki soruyorsun şimdi Ne çabuk tükettin diye. Ah kadın ne kadar pervasızca harcıyorsun beni dudaklarında; Sus kadın sus! Duyanlar sana inanacak şimdi.. Ya da konuş neyse , Baya oldu sesini duymayalı özlemişimde. Yada şimdi özlediğimi duysan Kaldığıma inanacaksın da. İki derede bir çukurda kaldım gittiğinde. Gitmek mi zor ? Kalmak mı ? Ah kadın bu soruyu defalarca sordum kendime. Hatta yetmedi herkese sordum. Aldığım cevap ne bana yetti Nede senden vazgeçmeme. İşte ahmaklık bu ya ! Sen aşk dedin gittin Ben yalnızlık dedim kaldım. İkimizinde inanmayacağı o kadar şey tükettimki gidişinin ardından. Gelişin kimseyi inandırmıyor işte. Ne yani şimdi sana inandığımı mı sandın ? Tamam seviyorum da Bu kadarı da yüzsüzlük olur! Pardon sende ki yüz haddini aştığından beri Hangi yüzüne konuştuğumu unuttum. Yokluğunda çok içtim İçkiye vurmadım kendimi yalan yok , Sigaradır benim tek içtiğim! Ha bir de gözlerindi derin derin iç çektiğim. Ne kadar anlamsızdı gözlerime kaçan dumanın gözlerimi yaşartması bilsen. Ah bir bil-sen Sen sanarlardı beni ağlarken görenler. Tabi ya ağladım da gittiğinde Kendimi har vurup harman savurdum Şerefine , şerefsizliğine Adına, aklımsız kalıp aklımı alıp gitmişliğine, Mavisine,siyahına Martından tut eylülüne! Hepsine sövdüm ben. Anam avradım olsun sevdim seni. Ne yalan söyleyim ana avrat dümdüz gittim sensizliğe. Edepsiz değildim de gidişin çok değiştirdi beni Kadın. Neyse olan oldu işte. Şimdi sen geldin ben gittim. Çok tadında gidiyorum ama yalan yok. Herkeste biraz sen bıraktım Şimdi O’nun keyfine bak… Fatih Kaba / 15.08.2011 |
Şerefine şerefsizliğin ve şerefsizlerin
.Giden sevmediğinden gider.Biter gittiği günde..Geriye bir avuç kül ve can kırıkları bırakır.Harika dizelerdi .Keyifle okudum, eyvALLAH usta şair...Kalemine, kelâmına hasını yazan gönlünüze sağlık.Şiirlerle sevgilerle kalın hep.