YOKLUĞUMU HİSSETTİM...................... I Hayat denen deryanın akıntısınca aktım Gözlerime baktıkça yokluğumu hissettim Attığım her adımda döndüm geriye baktım İzlerime baktıkça yokluğumu hissettim Görmesem de kimseden istediğim ilgiyi Sindirdim yüreğime örf âdet ve sevgiyi Yarım asırdır ördüm ilmek ilmek bilgiyi Sözlerime baktıkça yokluğumu hissettim Gönlüm benle azapta nefsim bin bir tuzakta Gurbet bulutlandıkça nemli gözler sızakta Gördüm, benim dediğim benden hayli uzakta Özlerime baktıkça yokluğumu hissettim Gördükçe yoksulluğu isyanım ne kelime Şükrederim elbette şükür derim halime Gölgen değdi sanırken sararan cemalime Yüzlerime baktıkça yokluğumu hissettim Yaptığını gördükçe insanın insanlara Nedendir bu doymazlık hamamlara hanlara Doğarken verilmedi bu güç kuvvet onlara Uzlarıma baktıkça yokluğumu hissettim Coşari bu dünyada kendini sanma yetim Her canlıyı bulacak kaçınılmaz son bitim Yaşlandıkça bedenim tükendikçe kuvvetim Dizlerime baktıkça yokluğumu hissettim 28.10.2011/İstanbul İbrahim COŞAR |