YOKLUĞUMU HİSSETTİM..................II İnsanlar varlığını yarattığında buldu Dozlarımı gördükçe yokluğumu hissettim Çözümsüz bilmecenin her sorusu kabuldü Gizlerimi gördükçe yokluğumu hissettim Damlaydım buharlandım kendimi bulut sandım Havalandım kendimce Kaf dağına yaslandım Topraktan yaratıldım ateşle kıyaslandım Közlerimi gördükçe yokluğumu hissettim Hâşâ sanki güneşi asumana asandım Bir zerre damla iken kendimi derya sandım İnsanken insanlığın kaprisinden usandım Pozlarımı gördükçe yokluğumu hissettim Sandım ki benim aklım dünyayı döndürürmüş Çaktığım her kıvılcım cihanı yandırırmış Gördüm ki bir damla su ateşi söndürürmüş Tezlerimi gördükçe yokluğumu hissettim Tanrı izin vermeden düşmüyor ki yıldırım İzniyle yaşar canlı bende izniyle varım Coşari der aklımla vardım ki sana Tanrım Tözlerimi gördükçe yokluğumu hissettim 01.11.2011/ Samsun İbrahim COŞAR |
kutlarım dost.görüşmek üzere....