DADAŞ GÜZELİ
Vuruldum ben onun o alımına
Bülbülleri susturan şakayışına Destanlar yazdıran dadaşlığına Kurulmuş zirveye ulaşamam ki Hülyalı bakan o gözlerine O bal dolası gamzelerine Yok yere alınıp küsmelerine Meftun olmuşum söyleyemem ki Ben ahtı-vefayı onda tanıdım Aşkın oduna onunla yandım Uğruna ben onun ömürüm adadım Boşa yaşamışım şimdi anladım Ver elini bana gidelim dadaş Olalım birbirimize hem yar hem yoldaş Bu sevdaya koyalım ikimiz de baş Ezelden ebede benimsin dadaş |