Şiir binasının ana malzemesi kelimelerdir. Kelimelerin esası da duygu ve dil'dir.
Şiirin bir gökdelen olarak tebaruz etmesi, ana malzemenin özenle ve dikkatlice kullanılması ile mümkündür. Malzeme fazla olursa, (israf) olursa, gökdelen daha kurulurken akar, toz olur, uzanamaz göğe. Yani, ekmek israfı nasıl günah ve haramsa, BANA GÖRE ŞİİRDE ŞAİRİN KELİME İSRAFI O DERECE GÜNAH,YASAK VE YANLIŞTIR.
Madem öyle, kelime israfı etmeyeceğiz; peki kelimeleri kullanmada CİMRİ mi davranalım?
Hayırrrrrrrrr!!!
Demiri, çimentosu, ANA MALZEMELERİ NOKSAN KULLANILMIŞ - hırsız müteahhitlerin diktiği BİNALAR nasıl VAN-ERCİŞ'imizde yerle yeksan olup, nice CANLARIMIZIN CANINA KIYDI İSE, cimri şairin, SANATSIZ VE ÖZENSİZ ŞAİRİN NOKSAN KELİMELERLE ördüğü ŞİİR BİNASI da, en küçük âfette yerle bir olur, yıkılıverir. Görüyorum ki, KELİME İSRAFÇILARIYLA KELİME CİMRİLERİ ŞİİRİMİZİ sanal ortamda KATLETMEYE DEVAM EDİYORLAR.
Bence ŞİİR, MANZUME DEĞİLDİR.
Bence ŞİİR, BOŞ VAKİTLERİNİ DEĞERLENDİREN DELİ TERZİLERİN ÇILGIN MAKASINDA KESİLEN SAÇMALIKLAR KUMAŞI DA HİÇ DEĞİLDİR.
Bence ŞİİR, HER BİR ŞİİRİN İÇİNDE ((( BEN ŞİİRİMMMMMMMM) DİYE ADETA HAYKIRAN kelimelerle örülmüş MISRALAR HARMANIDIR.

*
Ohki ohhhhh!!!!
İşte, SADE;
İşte ÖZDEN ÖZ;
iŞTE NE İSRAFÇI, NE CİMRİ BİR ŞİİR...
İşte, içinde ANLAMSIZLIKLAR OLMAYAN, SANAT YAPAYIM DERKEN SANATI KATLETMEYEN, her bireyin duyacağı, söyleyeceği güzellikte bir lirizm fotoğrafı.
(Kırağı, ayaz geceler, donan zaman, kırlangıçlar konan bir dal)dan bülbülleri ötmeyen bir bağın seslenişi bu şiir.)Gülü, gülistanı kuruyan, kanadı kolu kırılan, ıssız gecelerde korkunun pençesine düşen yüreğin, SONSUZDAN SONSUZ, RAHMETİ SONSUZ SEVGİLİYE SIĞINMA İSTEĞİNİ HAYKIRAN bir şiir...
**
Teşekkürler...


MustafaCeylan tarafından 11/11/2011 9:37:45 PM zamanında düzenlenmiştir.