Bugün (Sevdanın Elinden Tutan)Ne kalemim vardı ne de kâğıdım Sarı samanlar saklardım Zamanı gelince yazayım diye Şimdi geldi günün, anlatmaya başladım bile Özlemişim Sesinin sessizliği düşmüş Kasım soğuğuna Ve bir türlü çalmayan telefon kalmış aklımda Bu hüznü boş ver geride kalsın bir şiir boyunca Doğum günün Tozlu balkondan sana bakışım gibiydi Kapının eşiğinde bıraktığın gidişin Ve hiç dilinden düşürmediğin şarkın “İşte gidiyorum” Değişsin bu şarkı! Diyemem Yazan böyle yazmış işte Gidişini planlamış doğduğun güne Bana beni anlat derdin ya Anlatıyorum galiba Gece susardı sen kızınca Ya da hep kayardı yıldızlar Öyle soluksuz bakardın yüzüme Beni de yakan “gözlerin değil mi” derdin Hep geceye asardın gözlerimi Rüzgârda kurumayacak düşlerimizi ( Uzayacak bu şiir oku olur mu ) Kopuk anlatıyorum sanırım Ama bir anda kopmuş gitmişti En çok seni seviyorum dediğim gündü En çok yüreğimin sessiz kaldığı dönümdü Yalandı Anlatamıyordum Ne oldu ne bitti hala kavrayamıyorum Ne diyordum Bugün senin günün Kalk yarim giyin kuşan Bugün sevdanın elinden tutan Tek basamaklı bir yol bu merdiven Haydi sevdiğim Yeni yaşında yaşlandır eskileri Ve beni orda bırak Git sevdiğim Sevda yolunda işte son durak Yolu yakalamışken Anın ansızlığında git yarim Beni burada bırak |