uykuyu bulamadıgım her gecede hüzündü adın
oysa ki bana git’de dememistin kal’da
ben ait oldugum şehirde vermek istiyordum son nefesimi
senin şehrinde...

... sözlerim tükendi bu aksam
gece suskun, ay suskun, ben suskun
aci bir telaş düştü içime
senden gitme telaşi
sözlerim tükendi bu akşam
yine kendimi şiire vurdum
kızardın hüzün bulaşmış satırlarıma

şimdi susmalı/yım biliyorum
her ne olursa olsun susmalı
bogazıma kadar gelen kelimeleri yutmalı
acıma sıgınıp gitmeliyim belkide

seni özlememeli/yim biliyorum
özlememeliyim seni, sesinin tınısını
uzun uzun seninle konuşmamalıyım geceleri
unutmalıyım seni unutmalı
tipki çocuklugumu unuttugum gibi

şimdi ölmeli/yim biliyorum
bu şafak vaktinde ölmeli
sonra gecenin siyahından özür dilemeli
yalnızlıgıma bir kurşun sıkıp
içimdeki çocugu uyutup gitmeli

şimdi ölmeli/yim biliyorum
şimdi ölmeli
ölüm sana kavuşmaksa şimdi ölmeli
ölüp yüreginin başkentine gömülmeli
al beni ey ölüm al beni
Denise (30/10/2011)

( O benim rüyalarimin gül kokusu, aldigim nefesim, vazgeçilmezim iyiki diyorum bitanem iyiki varsin iyiki benimlesin seni çok ama çok seviyorum )