Sone I (Aşk ve Hayal)
Zaman aktı da aktı ömründen onca sene,
Yalnız, beni yormadı hasret denilen zulmün. Öyle ya güzelliğin düştüğü o gölgene, Lütfedip! Dilersen ki tüm benliğim kabulün. Bir ışık yeter; belki bir eyvah, gözlerinden! Yine de görürüm ben umudun her rengini. İşte o vakit sen de sevinirsin derinden. Tut ki hayat bulursun bilsen bende dengini. Kah bu heves götürür yarına pek muamma, Kah bir günahı sarar hayalini kurarsın. Yetmediyse bunca söz diyeceğim yok amma Nur Sevda söyle şimdi bâhtın nereye varsın? Ya saltanat süreyim o hummalı sadanla, Ya da sensiz öleyim yeter ki beni anla. İlker Tokgöz |