PARANOYAK KURGULAR(Kendime) ... Siz bilmiyorsunuz kafanızda gömülüyken kum kuyudan çıktı Musa masum aynalara su diye bakarken kayıp düşlerine anne diye ağlıyordu çocuklar sizde ordaydınız enkazdı insanın gen tarihi ben çölün kitabını okurken Leyla sattı kendini bir fosile kırıldım hazerfendim Rüzgarın etnesi kök de bendim siz bilmiyordunuz liflerimden kargı yaptınız kör sırtımdan arındınız bir Elham üç nefes kırmızı karıncalar gibi dolaştınız kanımda toprak yerken kendi mezarımda siz bilmiyorsunuz bir dağı uçurumdan ben attım ağzımın içindeydi tufan üfleyip bir mumu son kez gecenin tam ortasında düşlerimi yasak bir kitap gibi, ben yaktım siz bilmiyorsunuz zihnimdeydi eliniz ve katil tek canlı anlamadı sizi saklanırken kendi gölgenize ölen her çocuğa, bismillah ağlayan her annenin çaresiz susan her dilin sürgün ayrımsız ama ayrımsız.... çıkarıp güncecisini bukalemunların parçalanmış bir şarapnel gibi yüzlerine ben taktım siz bilmiyorsunuz ben hep üstünüzü örttüm üşüdüğünüzde aldatırken kan da düşü susarken amentüsüz mühürsüz zarflar attım büyük harflerle yazılmış adreslerinize kağıttan adamların tek replik hayallerine puttan figüranlar yaptım siz bilmiyorsunuz hiç sevmediniz sevmiş gibi yapıp oynadınız kalp kurgularınızla ve bozdunuz gen etiğinizi insan olmanın ağır başlı hacmiyle asal boşluklar bıraktınız aşklara siz bilmiyorsunuz nasılda çürüdü parmaklarınızda ipler oynarken kendi rolünüzü astınız uyruğunuzu yasal yalnızlıklara büyük adamlardık küçük harflerle yazılan sufle verirken kuşlara her dilden bir tek kendimizi anlamadık... … CC_ |
Şair gömleğin hep beyaz kalsın onu eskiten ve değerini arttıran her şiire düşen gönül güneşin olsun...
Dünya hızla içimize devriliyor dıştaki enkazı kaldırmak kolayda insanlığı bu içteki enkaz yok edecek...
Yerine yakışan şiiri gecikmişliğin özrüyle kutluyorum...