UYUsen şimdi belki de bu saatlerde iki bisküviyi çayına bulayıp gecene krema sürüyorsun bol çiçekli şişman bir yastığa yaslayıp düşlerini sarhoş ve uykulu kediler gibi sıcak zeminler arıyorsun sen şimdi belki de daha ilk satırlarda elinden uykuya düşüreceğin kitabını okuyorsun göz kapakların devrildi, devrilecek sen en amansız zamanlarda sokağı ve geceye bulaşan solukları umursamadan akıp giden adımları görmeden yolları, çatıları, dağları yoklayıp yoluna devam eden gezgin bir rüzgarın peşinden de gitmeyeceksin sen şimdi sessizce ardında bırakarak dünyayı uyuyacaksın sen sen , şimdi , belki de uyuyorsun “ uyu” |
güneş değdiğinde göz kapağına
"uyandım"diyebilsin sabaha..
Güzel dizelerdi,tebrikler..