KİMSESİZÖldük! Kimse görmedi Günlerce sürükledik cesedimizi Yavaş yavaş soğudu üstümüzde gün Ve toprağa gömdük Sesimizi. Kimse görmedi O sabah doğmadı güneş Kimsesiz ve uzak bir kuyunun Dibine atıldı taş Ben gördüm Sokak ortasında günlerce Avaz avaz bağırdı bir deli Elinde kendini delik deşik ettiği Kâğıttan hançeri Öldük! Ne elimizde çiçekler Ne gözümüzde fer Ve hala kendini kandırıyor Her akşam soluk yüzlerle girdiğimiz Tabuttan evler. |