ÇIĞ
bir ara
kilitlerim kapıları mataramda suyu demlerim çıkarım yola yollar yürür benimle geri kalan herkes uykuda bir avuç türkü cebimde ardımda kalır dünya güneşin elinden tutup uçurup bulutları kendimden geçerim düş ile gerçek arasında gittikçe soğur ellerim saçlarımda birikir kar çığ olup üstüme yığılır diyemediklerim bir ara yeniden filizlenmek için düşerim toprağa |
Daim olsun yüreğiniz-kaleminiz.
Saygıyla...