YOLUK GÜVERCİN
Çekil hey çekil
Mahmuzlanmış atlarıyla geliyorlar Irmaklar taşmış ve çocuklar ürkmüş Ne taşıyorlar ne biliyorlar (Yarım anlatılır sonra kaynar sular) Acı babanın saatinden kırık eksilmeden Ah vurgun yer gönülden açıl şimdi açıl Yüreğinde bir eksiklikle Mor ana su başında intihara eğilir Tüylerini yolarak ölmüş güvercinler Akıl alır almaz sonra çınarlar Uzun yaşarlardı artık değil (Biz ki bir üzünç damlayan aralanmış camlardan girdik içeri Davulsuz zurnasız geldiler) Zakkum Kamburu |
çoğalmaya düşmandılar kendi gölgelerinden olmayanlara arsız bir rüzgar
.
sevgiler