Öldürdüğüm Sorumluluklar
Aynı çarkın aynı suyu taşınırdı her zaman
Ve hep aynı gösteriş sabah sabah Bir gün bunalırım derdim. Olacakta oldu da O iniltisiz erkende sildim bütün kirlilikleri sersemlikten değil apaçık ayıklıktan Kalktım sorumluluklarımı yere çarptım Öldüler bir açık hava kahkahası patlattım Ve dost gözlüler ürkünç bir bakış belirttiler Yüzlerine şu belirsiz tablo yeniden ve durmadan Bense darmadağın fikirlerimle bir savaşa tutuldum O bitmek bilmeyen şehvet duygusu yatağımda Toplumsal yargıları hiçe saydım Bencillik başlangıcıma daha gürce uzandım Bacaklarım uzun kaldı dışarı sarkıttım. Sorumluluklarım geldi aklıma bir bir yüklendiğim Hepsini hiçe saydım, korkmadan yere çarptım. Artık ölüler değil mi ? O ihtişamlı çözümsüzlük yine bir bulut beyazlığında Rahatsız etmeyin geç kalkacağım ! METRUK ASAL İLENÇ |