SİVİL ŞAİR'EEce AYHAN’a , Geliyor bak Ellerinde yine o zambaklar Dilinde atmaca bakışları Sözlerinde çocuk şarkıları belki de ölü Yıldız çakıyor yüreğine göğsünde bir gökyüzü yaşatıyor adıyla Bir şiir yazıyor tekrar yinelenmemiş Ters köşe belki sıyırır buluruz Elbet çözdük çözmüş bulunduk Ve merdivenleri saydık bir bir senin için Kim ne derse bir düzgü alır kara yol bulduk Sen ki çok eski adıylasın Sen ki sivil Sen ki mor külhani Yırtık göklü bir uçurtma daha Uçururken gördük Seni ve çocuklara el sallarken Hiç kimseyi bu kadar yaşatamam ben Kahır gibi bir anıt meçhul Ölüm şarkıları bestelendi Ve karaşınlıkta hüküm tanımadık Ellerin ve zambakların oldu ya da zakkumların Beslediğin o bitmeyen ilencin Şimdi rıhtımda bacakların uzar İki deli çocuk gibi peşin Devlet bir yarım aydınlık Yok oluş iktidar kavramında Apaş paşa şapa oturmadı mı abi ? Ya çivit sokaklar ağlamadı mı şimdi ? Ağlayışım geçen sokak duvarları Ve insanlarıyla tarih belki sarışın yazar vakanüvis Şimdi sevdiğim kuzey ormanlarında Çöl serapları belirir Şiirsizim Bakışsız kedilerim kaçıyor uykularımda Kara *** Düzayak katranlardan çıkmıştır . Sivil. İçlenir aşka karaşın. MAİ |
Yolun açık olsun mai.. .)