KÖTÜRÜM I
1.
Ve atıyorlar ellerinden tomarlara gömülmüş ölümün doğurduklarını Sahteleşmiş bir alna gül sürülmez işte böyle benzetebilirsin Kahretsin ki istemezdim Ama kurcalayan bir beni attılar denize Giyiniktim umutlandım 2. Dağıtılmışsa sabahları kapılara Günlük acılar Postasından haberler yine ölümün başından Parantezlere eğilen ve dik durmaya çalışanlar Artık alıştılar 3. İşte benim sokağımdan da Geçiyorlar Ahşap evler yok ama yangın var Sirenlere boğulanlar ve dumanlar Sardı sarardı insanlar 4. Kendi bacağını tutarak yürümektense Elimden baston yapıyorlar yarına Çoktan çatlamış yarıştırılanlar Bulunduk bir kere el sallayın ötede bekleyenlere METRUK ASAL İLENÇ |
gittikçe kendi yogunluğunda kayboluyorsun sözlerin devleşiyor.
hep sevgimle