Yar…
Anlamadan olmuyor
Her doğum sancılı başlıyor,
Merak o an niye baştan çıkartıyor
Sabır feryat ediyor, kanaat
Cefa içinde
Kıvranıyor, can içinde can ağlıyor
Hangi muştular ki
Senin ruhuna aşkın nazarıyla
Haz veriyor ve itminan eğliyor

İnanmak
O kadar kolay mı?
Yanmadan nar’ı anlamanın
Bir imkânı var mı, derdin gam mı?
Çileler sineni hırpalayan
Birer tufan mı, sevdanın
Sahrası kalbin için karar mı?
Ecirle yıkanmak, cefa ile uyumam,
Sabır ile durulmak,
Rahmeti o haline anlatır mı?

Sevmekten
Vehmederek korkma
Hevesle, emeli bir tutma,
Nasibin için azmi hiç bırakma
Hayrın kapısından ayrılma,
Niyetin ruhi ve
Vecdi olmalı aşktan ari kılma
Her nefesin kaygısıyla,
Umutsuz sevdanın kuruntusuyla
O zarif kalbini de yorma

Her gördüğüne
Heveslenip sakın sarılma
Dikkat çekmek uğruna,
Ruhunun deruniliğinden uzaklaşma
Cezbe kapılmayı, nefes
Nefese kalmayı aşkın feyzi sanma,
Yanmadan ağlama
Nefsi telakkilerin, mizacı zafiyetleri
Edebin talimine muhtaçtır,
Sakın ihmale alma

Okunan
Ezanlar ki halinde yaşa O nida
Sana sesleniyor, etrafına bakınma,
Keşkelerle bir yol alma
Vaktin nefesine nispetlidir unutma,
Sonra takatsiz kalıp vahtühle yakınma
Hakkı sevemezsen adil olamazsın,
Nefisinin kepazeliğinde
Yol almayı fark sanma

Yılandan
İmtina edipte korkma
Sırtlanın hırlaması
Hilkatiyle alakalıdır biraz anla
Hiçbir akılsız
Mahlûk aidiyetini reddetmez,
Nesneler asileşmez inançtan kaçma
Her kim ne söylüyorsa,
Taassubiyet içinde halini yoruyorsa
Sakın takvadır sanma

Aşk, ruha
Ve kalbe şifadır
Ancak hidayet ve azimle
Halis niyetine muhtaçtır
Yoksa erişilmeyen ne vardır,
Vicdan leke kabul etmez bir ihsandır
Seni halk eden, her bahşettiği
Ülfette letafetler vardır,
Anlamak için idrak şarttır

Mustafa Cilasun