mühürleyip ince duygularını masallar anlatırdı dedem bir gül kokusuna gömülü yağmur gibi saçlarını okşardı yeryüzünün
cevrine tutulduğu hayatın adını aşk koyardı çizerdi yalınayak saatlerin kenarına bir güvercin sedir ağaçlarının gölgesine çekerdi kanatlarını
oysa ıslak kanatlarıyla savrulurdu benliğine düşen ayna susardı başını oyalayan sonbahar gibi gül kokuları
birden yüzünü asardı yanaklarına ayaklanırdı düşşel isyanların kör hücreleri yüreğinin sırtına ve dolanırdı yeniden yaşamın sediri gölgesiz rüyaların yorgunluğuna
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gömülü yağmur gibi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gömülü yağmur gibi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
birden yüzünü asardı yanaklarına ayaklanırdı düşşel isyanların kör hücreleri yüreğinin sırtına ve dolanırdı yeniden yaşamın sediri gölgesiz rüyaların yorgunluğuna
duyugu ve kelime haznesi... şairlik bu olsa gerek...
Yüreğine ektiğin otlardan/içine üflenebilir ten yangınları biriktiriyorum şimdi/kürek kemiklerinden sonrasında ve derin sularından kopardığım ıslak yosunlarınla örtüyorum harflerini ki öldürdüğün onca yağmur sularından parmak ucu ıslaklığında deliller sunuyorum/bir sır ki sırtın bana dönükken çekiyorum saçlarının kırıklarından/zorluyarak..kandırarak ve yakarak/tenin tene değmesi kadar gerçek şimdi düş/lerin ve düşüşlerin..haklısın söndürmelisin kendini/yorgun rüyalarının sabahı..
büzüştürüp ince dudaklarını ve kasketini kaşının üstüne indirip masallar anlatırdı dedem en çokta kendi masalını anlatmayı severdi nasıl nenemi atının terkisine vurup kaçırdığını :)) anlattıkça gözleri ışıldardı ve nenemin çapkın bakışları dedemin üzerine değince daha bi heyecanal anlatırdı :))
yüzünü asardı yanaklarına
ayaklanırdı
düşşel isyanların kör hücreleri yüreğinin sırtına
ve dolanırdı yeniden yaşamın sediri
gölgesiz rüyaların yorgunluğuna
duyugu ve kelime haznesi... şairlik bu olsa gerek...