Nasıl anlayabilirsin ki..
Düşlerken seni, kim bilir kaçıncı bardağımdan,
kim bilir kaçıncı yudumumu yutkunuyorum şimdi..
Düşler daha düşken gerçeğimde,
gerçekliğini tartışıyorum kalbim ve aklım arasında..
Ve aklımdan geçirdiğim her düşünce,
elinde bir jiletle, kesmek istiyor boğazını kalbimin..
O an günahkar olmaya yelteniyor,
sana dair tüm duygularım.
Ve tüm duygularımın katili oluyor düşüncelerim..
Korkuyorum..
En çok da gecenin bir yarısı o gittiğini sandığın aklıma,
tekrar gelişinden..
Ama sen nasıl anlayabilirsin ki..
Nereden bileceksin, seni tekrar sevebileceğimi?
Ya da tek bir nefeste seni unutabileceğimi?
Her şey gitmek kadar kolay değil küçük hanım.
Geride bıraktığın, sadece yumruklarını sıkıp duvara vuran bir adam değil.
Göremiyor musun, en saklı hatıraları yürüdüğümüz yollarda bıraktığımız gölgelerden topluyorum.
Benim için hiçbir şey gitmek kadar zor değil..
Ama sen nasıl anlayabilirsin ki..

// Anıl Müçeoğlu