samimi olmak gerekirse
ve bilsem ki zülfi yare dokunmayacak,
gitmek geliyor içimden hiç dönmemecesine...
yalan yalan içinde yalan talan içinde
ve gerekliyse samimiyet bunca yalan arasında
kapanmak istiyorum hiç açılmamacasına...
saplanır feleğin acı şerbet sürülmüş okları
ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin,
samimi olmak gerekirse hakkaten
gitmek geliyor içimden,geçerek kendimden...

aşina olmuşluğum vardır devranın döndüğüne
bazı zamanlar şahit olunmuştur güldüğüme
yanarım unutkanlığıma ki yanmam ölmüşlüğüme...
*ey aferinende kıl azamet ki bitab olmuş halime*
ve sana ayandır inan şu ahvalimdeki samimiyetime
gelmek istiyorum ya harına yada tecelligâhı adnine...

şimdi içimi döktümde duruldum
vakti alamet geldi artık yoruldum
mitralyöz oldum savaş meydanlarına sürüldüm...
bu yorgun yılların hesabının hepsi benimdir
tek başına bir canlı cenaze görürsen o benimdir...
ne gereği varsa samimiyetin artık;
misafirliğin kısa olanı makbuldür...
kalıyorsam eğer biliniz ki:
bu ev sahibinin hatrı içindir...