Aydınlatmak,
koruyup Korkudan kurtarmak için İnsanı, Ateşi Gökten çalan Promete
-Yarı Tanrı olduğuda söylenir, ben inanmam-
cezalandırılır 2 bin Yıl boyu Baş Tanrı Babası Zeus Tarafından;
-Böyle söyler Mitoloji, anlasın diye İnsan-
El ve Ayaklarında Pranga, sürülür Kafkas Dağlarına.
Her gün gelir Gagası sivri-mi-sivri, Gözü keskin-mi-keskin bir kara Kartal,
Karın yarar, deşer-yer Promete’nin Kara Ciğerini,
Akşam yer, Gündüz iyileşir Ciğer!

"- Aydınmı İnsan şimdi, Kardeşçe kaynaştı-barıştı mı bu Ateşin Işığında?
Onu bilmem ben ama,
Ateşi çalan, Hayatını İnsanlığa adayan Promete
bir-kere-daha cezalandırılır İnsanlar tarafından.

Yıllar geçer, Gün-be-Gün değişir Dünya,
Homer’in İlyada Destanında "Binbir Pınarlı Cennet Dağ" diye anılan
-Bu Günki Kaz Dağları-
İda’nın en yüksek Tepesi Gargara’da
dayanmış Bastonuna bir ak Sakallı İhtiyar;
"- Haksızmıydı Ceza?
Zeus’un Gücü yittikçe bitmişmiydi Etkisi-Süresi yoksa?"
diye hem yürür-hem düşünür.

Aydınlatmak,
Kardeşçe Barış içinde kaynaştırmak için İnsanı,
Gökten Ateşi çalan, İnsanlığa adayan Promete,
Karın deşen, Ciğer yiyen Kartalıyla çıkar-gelir birgün Gargara’ya;
"- Ateş?" diye sorar.
"- Barutu-Dinamiti buldu Bilgeler,
Silah yaptılar, senin yüzünden öldü yüzbinler!" der İhtiyar.
"- Aydınlatan Işiğı?"
"- Parçalayıp ondan da Atom yaptılar, Hiroşima’ya, Nagasaki’ye attılar,
senin Yüzünden öldü Milyonlar!"
"- Ya Isısı? Hani koruyup-kaynaştıracaktı İnsanı?"
"- Suyu ısıtıp Buhar, Buharı Piston içine koydular. Bu Kuvvet ile ittiler Makinaları artık.
Zengin oldu olanlar ve senin yüzünden aç-sefil-işsiz kaldı İnsanlık!"
"- Peki Bilim-Us, İnsanlığın Onuru?"
"- Ha o mu? Petrol bulundu, oda unutuldu.Yaktılar kara Yağı Çelik Silindir içinde. Döndürdüler Pervaneyi-Tekeri, ulaştılar Sömürgelere. Ezdiler-sömürdüler...
senin yüzünden Kul-Köle oldu İnsanlık!"
"- İlim, Medeniyet-Teknik?"
"- İlkin Uçak yapıp Göğü Fethettik.
Sonra Füze, Labor, Satalit!.
Kontrol ediyor İnsanı, şimdi Uzaydan İnsan!"

Promete hiç-bir-şey anlamadı,
Karın deşen, Ciğer Yiyen Kartal ise dayanamadı;
"- Ya baş Tanrı Zeus? Tanrılar?"
"- Ona inanır senin gibi Kuş Kafalılar!"
Hiddetle uçtu Kartal,
Kuvvetli Pençeleriyle İhtiyarın Omuzuna kondu
ve kızarak tekrar sordu;
"- Ya Tanrılar?" Korktu, sarardı İhtiyar.
"- İsmi çeşit-çeşittir ama, Tek’tir. Mitolojik Tanrı değil, "Yaratan" dır onlar.
Her Dinde de bir Temsilcisi var."
"- Peki, nerede otururlar?"
"- Biri Petrol Zengini Saud-i Arap Kırallığında,
diğeri Roma’da Vatikan,
Kudüs’te İsrail Oğulları,
Wall-Strett ise Amerika’da,
birde Çin’de Tibet var.

Gagası sivri, Gözü keskin-yuvar, Çelik Pençeli Kara Kartal da birşey anlamadı bundan,
tekrarladı İhtiyar;
"- Promete!
Ne Cezan yaradı sana, nede Çaldığın Ateş İnsanlığa!
Kamaştırdı Gözlerini bu Işık,
senin yüzünden Kör oldu İnasnlık!"

Sonrası mı?
O Gün, bu Gündür Promete, karıştı İnsanlar arasına,
İnsan oldu,
başka bir Ateş buldu.
Adını "Byt" koydu.(*)
İnsanlığı aydınlatmaya.

Ya,
Karın deşen, Ciğer Yiyen, sivri Gagalı, parlak Tüylü Çelik Pençeli Kara Kartal?;
"- Karnını yardılar, tıka-basa içine Pamuk doldurdular,
Kokmasın diye de Sirke ile tuzlayıp-Balmumulayıp-Mumyaladılar
ve
Yoldaşları ile
aynı Müzeye koydular.

(*) Byt; (=Bayt okunur). Bilgisayar denen Ateşli Kutu’nun en küçük Birimidir.