Uçurumlara tutunan hüzün çiçeğisin sen
beyazların simgesi
mücadelenin diğer adı
avuçlara sığmayan bir kar tanesisin
Mevsim her daim kış senin için
düşerken dağların zirvelerine
Öylesi telaşlı,öylesi ağır,öylesi mahsun
Sensin bu minik Berfin
Sensin…
Gözlerindeki anlamla yürekleri delen
Kendini kelimelerle değil bakışlarla ifade eden sen….
hayatın güzellliğine talipken
öpüyorsun hasreti
Miniciksin daha…
Ellerin minicik
Ayakların,dudakların minicik
Sözlerin minicik
kömür karası gözlerine yerleşen ifade
Hüzün kokarken
Minik yüreğin umutlarla yağıyor
bir kelimeye hasret yürekler
konuş Berfin, anlat
Ne hissedersin
Ne yaşarsın,
Kırılganlıklarını yüreğine hapsetme
Kelimeleri özgür bırak
Bırak ulaşsın kaskatı kesmiş yüreklere
Özlemeyi bilmeyen
Yanmayan
Sevmekten bir haber yüreklere
Aşılmaz duvarları aşsın
Çıkılmaz dağlara tırmansın sözcüklerin
Bakışlarını dök kelimelere
Sensin bu minik Berfin sen….
Yarınların gölgesine sığınmışsın
Geçmişi tanımıyorsun
Şimdilerde gözlerine yerleşen
Birkaç soru,biraz endişe,bir tutam umut
Cevapsız soruların var hayata dair
Anlaşılmazların
İsimlendiremediklerin
Sen bir kar tanesisin
Güneşin kıskandığı
Yağmurun buz kestiği
Dağların zirvelerinin sahiplendiği
Minicik bir unutsun
Yine gün sana gülüyor Berfin
Sakın ağlama sen
küçük yüreğine sığdıramadığın hasretini
Sevgiye olan özlemini

İçinde bir yerlere saklamadan
Beyaza boyadığın çaresizliklerinle
İnsanın insana ihanetinin karanlığını bilmeden
Hayatını bir kez olsun yüzlere gülemeden Manzaralara çizen
Dillendiremeden yüreğini
Yüreğime çöreklenen
Berfin…
Haberin yok iken henüz siyahtan

ben sana derim ki Kar tanesisin sen
Sıcağa direnen
Her mevsime inat
Yüreklerin karanlığına yağan
yağdıkça çoğalan ..yani çoğaldıkça ağlatan..
Berfinsin sen.../ ötesi sessizliğin olmasın....


MiRaGe Ağustos-2007