Gecikmiş Bahara vurgun zamanlarda

Erken gelen hazan mevsimine takıldı.

Anlara talipken,

Tercihe bırakılmayan yaşamın içinde

Kayıp ülkenin

Kayıp kimliklerinden biriydi.

Çözümü olmayan soruları çözmeye aday oldu

Sonu belli olan pek çok şeyde bile,

Umudun en güzel rengini kullandı yinede.

Beyazlarla boyadı

Sonuçları yanlışa deyse de

Hatta sonuca hiç yaklaşamasa da

Artık Teğet geçen olurların derdinde değildi





Gece aydınlıktan devraldığı nöbetini fısıldıyordu.

Yıldızlar askerdi semaya

Başını kaldırsa görebileceği,

Elini uzatsa yakalayabileceği kadar yakındı her şey aslında

Oysa gözleri yere sabitti.

Yorgunluğun ifadesini saklamaya çalıştığı,

Zorlandığının itirafını sırlarına kattığı,

Karmakarışık hayatının içindeydi işte.

Yakın zamanlara kurduğu hayallerini

Uzaklara mıhlamıştı.

Olacakların umursamazlığı çoktan ruhunu esir almıştı bile.

Geçtiği onca yoldan sonra

Arpa boyu mesafede yine yalnızdı…



Pişmanlıklarına kör olmak daha kolaydı

Çözümsüz sorularda aslında işin bahanesiydi

Bir zamanlar Uzun sandığı,

yaşamakla tüketemeyeceğine inandığı

Daralan zamanların içinde

Seslere de sağır olunca

Sadece bir şeye gücünün yettiğini anladı;

Zaman dönüşümsüz yaşanandı,

Hataların telafisine yer yoktu artık

En azından buna zamanı da yoktu

Beyazı kullanıyordu umutlarında

Ve sadece kelimelerinden kurduğu cümleler ülkesinde,

Mısralar başkentinde,

Kendi iktidarını kurmak

Yüreğiyle imzalar kondurmak,

İfadede zorlandığı her şeyin kolaylaştığı,

Çözümüne yaşarken ulaşamadığı

Birikmişlikleri yazabilirdi artık.

BUNUN ADI YENİDEN DOĞUŞ OLMALIYDI.


Mirage