AŞK OLSUN
özgürlüğüme vurulan kelepceydi adın
geleceğimi süsleyen düştü dudağın, ıssız gecelerin içinde geçen kartal gibiydi yüreğin, dağların en yükseği idi bayrağın yamaçlardı yuvamız özgürlüğe giderken kızıl ırmak sakarya akardı içimizden kalbinin ortasına düşmüştü ayrılığın kurşunu ellerimin içindeydi göz bebeğinden düşen yaş, boynun çarmıha gerili sevdalı geçiyor içinden kara trenler bensiz, bu çile bu hasret yıktı bizi, sen ölüme gidiyorsun aşk olsun irfan KÖKTEN |