Yenil(en)mek...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Canım çok yanıyor azadlık var mı?
demiştim. ’suretten geçip öze karışırsanız azadsınız.o zaman ayırsanızda birleşsenizde BİRDİR!’ demiştiniz...
Ey Nadan nefsim!Bil ki çendan dünya ve mevcudat fanidir;fakat her fani şeyde ,bakiye isal eden iki yol bulabilirsin ve can ve Canan olan Mahbub-u La yezalin tecelli-i Cemalinden iki lem’a yı iki sırrı görebilirsin...
An şart ki;sureti faniyeden ve kendinden geçebilirsen...(R.N.K) Ya Rabbi riyazi yalnızlığıma enis bir sima talebimdir... ______________________________________________________________________ Demiştinki ;Artık durun ve Tanrı’nın size gelmesini bekleyin! ? Ölümden arta kalanımla beslenesin diye Nehar; Yüzümü gömüyorum alınsızlığıma setrsiz günü kucaklıyorum... ritimsiz adımlarımın sürüngen kavşağında dilencimle karşılaşıyorum,hiçsiz... dere boyu uzanan şaçlarımı yolarken vakit ne annemi ne babamı anıyorum... Taşsız heykelim sanki,rüzgardan tenim kelimeden şairlerin yalın karmaşasına devriliyor... siyah kan kusuyor belleğim,bebeğim nazenin, militan imgelerin acımasız kıvrımlarında... intihar bombacısı ellerim tutunuyor dünyanın iflahsız gözlerine,sönüyorum... ölüm dediğim şeyi anlamadığımı biliyorum havadan atıp tuttuğumu,ecnebi riyalarımı... eksilmesiz hayatın hakkını verdim ölçümce ve yaşadım kahrımı bütünüyle... /artık düş üzerime azadlık!/ |