ÇAĞRILMIŞIM BEN
Bir sevdaya düştüm ki, kara mı kara,
Düşmanlar da düşmesin,böyle bir “har”a, Nasıl duysun ki canan , bu sessiz "nara", Düşüne düşüne “aah”, dağılmışım ben. El çek lokman el çek, kanayan yara/dan, Yardan derdim, iflah olmam bu yara/dan, Duymaz canan, “medet o yüce YARADAN” Yaram “ gizli sihirli” , dağılmışım ben…… Ne canan gelsin,ne de merhem yaraya, Batmış sevda gemisi, vurmuş karaya, Bürüt denk gelmez artık,netle daraya, Şirazeden çıkmış aşk, dağılmışım ben. Çare çare diyerek, “özüm” yoruldu, Gelmedi dost, düşmandan deva soruldu, Uyur gözüm şimdi, “teneşir “ kuruldu, Biçin kefeni, ruhu; sağılmışım ben, Erdem gidiyor canlar,siz hoşça kalın, Allı turnalarla canana, "sala"mı salın, Duyun cümle alem böyle, böyledir halım, Ayaksız ata bindim; çağrılmışım ben. Erdem GÜMÜŞ 02.10.2010 Niğde |
Derde çaredir sevdiceğin bir gülüşü.
......Kutlarım ....