Sallanan Koltuk Ve Kavaklıdere
ne kadar yalnız şu balkon
sisli bir sokak gibi, öyküsü evlerde saklı uzaktaki kuşlara hışırdayan yapraklarıyla, şu çınar yeni günü bekliyorlar bir güneş serüveni sonunda yine sevgililer gececil ayinlerin taşan sesiyle birbirlerine çok yakınlar sen bendesin hâlâ, ben senden uzak mahmur kalemin gözünden uyku akarken inatla yazmak istiyorum ve kıpırdamaya korkuyorum gece susmasın diye elimde şarap, dilimde kimsenin duymadığı fısıltı aşkın ipeksi serenatını dinlemek istiyorum sana dair ne varsa esmer esmer geliyor, tüm susuşlar gözlerimi kapatıyorum düşsel bir salıncakta benimle sallanıyor, bedenimde masallar pembe kızıl bir yalnızlıktayım serseri bir kelebek gibi uçup, yakana konmak istiyorum şimdi, büyümeyen bir kızın eteklerinde dönüyor dünya uçucu bir alevim, şimdi bir tülüm ben arzulu, acı dolu, karanlık ve pırıltılı eski bir şarkıdan dökülmüş kristal nota güftesini yazan şair uyanırsa hatırlanacak tuhaf bir esintiyle pencerenden içeri süzülmek istiyorum aykırı bir gölge, akrebin beşinde kaf dağında unutulmuş kuş dans ediyor, yanan tek kanatlı gecede minik bir tebessümün içine saklanmış tutkular aşkın ve meşkin tüm raksı saçlarımdan aktılar güneş usul usul yükselmekte kuşlar uyanmış, çınar ağacıyla muhabbette sen bendesin hâlâ, ben senden uzak biraz hara- kiri, biraz kavaklıdere ile geçti uyuyamamış anlar gece ile gündüz arasına sıkışmış, şaşkın bir balkondayım artık yummak istiyorum gözlerimi kendimi bırakmak istiyorum küçük bir bebek gibi okyanusun kalbine beni gör, beni düşün sarışın dalgaların en mor vaktinde dağ yüklü bir gemi gibi, bana gel derin sularımda bekliyorum |
hissederek sonuna kadar...
şahanee hem şiir,hem müzik...
severek :) severek :)