KIRIK DÖKÜK ANILAR
* Kırık Dökük Anılar
Yazamadım bir türlü gönlümden geçenleri, Ya kelimeler bitti, yahut da ben tükendim... Kimler geldi bu hana, unuttum göçenleri! Andıkça o günleri, kırdım kalemi kendim... Eğil, bir bak maziye nasıl günlerdi onlar? Hayallerimiz vardı, ne umutlar taşırdık... Hani Türk filmlerinde iyi biterdi sonlar? Öyle günler gördük ki, dünyamızı şaşırdık! Sevdayı erken tattık, tat almazken dilimiz! Sarhoş insanlar gibi hep biri iki gördük... Hayallerimiz soldu açmayınca gülümüz, Ya da açan gülleri görmeyesiye kördük... Körü körüne hayat, bir yol gösteren yoktu! Bazen vurduk taşlara, bazen battık batağa... Düşmeye gör yeter ki, akıl veren birçoktu! Onların alayları düşürdüler yatağa... Hiç tat vermedi yaşam anlamayınca tattan, Belki telaşımızdan, belki dünya yavandı... Her yeri arıyorum, ne kaldı ki hayattan? Gördüğüm dert bir değil, hem de elvan elvandı... O, çocukluk yıllarım, cepte yok cepkende yok! Kırk yamalı pantolon, ayağımızda edik... Yufkaya somun sarıp geziyorduk öyle tok! Soğukta bir sıcak el vereni çok bekledik... Gençlik yıllarının hiç sayfasını açmayın! En doğrusu, hiçbir şey yoktu bu güne ait... Delikanlılık çağı, bir güzeli seçmeyin! Gezmek istiyoruz da, izin yok Allah şahit... Bahsetmeyim beyhude hayatın akışından! Kolay değil toplamak, anılar kırık, dökük... Anlatmak öyle zor ki hazanından, kışından Kiminin yakası yok, kiminin kolu sökük... ..... Son durağı sormayın, orda mevsim sonbahar! Ha koptu, ha kopacak sallanan o son yaprak... O da düştükten sonra incecikten kar yağar! Arza sığmayan canı örter bir avuç toprak... Antalya-2011/10 Halil Şakir Taşçıoğlu |
Bahsetmeyim beyhude hayatın akışından!
Kolay değil toplamak, anılar kırık, dökük...
Anlatmak öyle zor ki hazanından, kışından
Kiminin yakası yok, kiminin kolu sökük...
BAKARSAK DÜNLERİMİZE KEŞKELERİMİZİN NE KADAR ÇOK OLDUĞUNU GÖRÜRÜZ HER DAİM ALLAH SAĞLIKLI UZUN ÖMÜRLER VERSİM ÇOK ANLMLI ÇOK HAKLI MÜKEMEL DİZELER TEBRİK EDİYORUM BAŞARILARINIZ BİTİMSİZ OLSIN ÜSTADIM SAYGIMLA.