İSTANBUL'UMSUNSEN İSTANBUL’UMSUN BENİM, YOLLARINI SOKAK SOKAK EZBERLEDİĞİM. DENİZİNİN KOKUSUNDA, TÜM MAVİLERİMİ BEKLETTİĞİM. YUTMAYA ÇALIŞTIKÇA BENİ, TEMELLERİMİ AVLUSUNA SERDİĞİM. HEP ALBENİSİNE KIZIP, BİR TÜRLÜ GÖLGESİNDEN VAZGEÇEMEDİĞİM. DİRENDİĞİM İSTANBUL’UMSUN YİNE DE BAĞRINDA BİNLERCE SEVDALI TAŞIYAN. HEM KENDİSİYLE SAVAŞTIRIP HEM ÇOCUK ELLERİYLE SAÇLARIMI OKŞAYAN. HEYBETİNİN AHVÂLİYLE DEVRİK CÜMLELER KURDURAN. ÖZNEYİ İÇİNE HAPSEDİP YÜKLEMİN PEŞİNDE KOŞTURAN. HEP BİR YÜZÜ HÜZÜN BİR YÜZÜ UMUT AYNASINA BAKTIRAN. YİNE DE KENDİSİNE HAYRAN BIRAKIP GÖSTERMEDİĞİ YÜZLERİNİ ARATTIRAN. VAZGEÇEMEDİĞİM İSTANBUL’UMSUN. SENİ İÇİNDE YAŞATIP, BENİ KENDİNE SÜRGÜN BIRAKAN. Gülşen Mavi |
başka sevdalılarla aynı dili konuşabilmek olağanüstü sevgiler