Tenindeki Işık
-bir asi meleğe-
papatya kokusunu teninde buldum teninde kendimi buldum. yüreğim garip ben bir garibim bana ne oluyor anlamıyorum boğuluyorum sıkılıyorum kırıcı oluyorum yine de seni seviyorum ne garip. aysız gecelerin karanlığında, kızgın düşüncelerin eşiğinde, ve ansızın gitme korkusu basınca yüreğini sağ elini al sol eline yasla işte gülüm ben oradayım. hani derdin ya en acımasız anlarında gidersen ya şimdi git kalırsan şimdi hani benim içimi delerde geçerdi bu sözlerin işte ben gitmelerin bittiği yerde, seni kucak dolusu sevgilerle beklerim. sen bir asi, yangınlardan sıyrılıp gelen bense isyanlardan arda kalan bir mavi, dudağına bir damla su ver ver ki yüreğin canlansın işte gülüm ben oradayım. kabuslardan sonra uyandığında bir sabah, sancıların arttığında o narin bedeninde, konuşmak için hiçkimse olmadığında yanında, pencereyi aç ve rüzgarı yakala içindeki ses ile adımı fısılda, pencereyi kapat ve ruhunu havaya savur, işte gülüm ben oradayım. papatya kokusunu teninde buldum teninde kendimi buldum. yıllardır sığındığım dağlar yalan, ömrüm, tek güzelliğim, bir ırmağın etrafında dolaştım bunca zaman, bir melek tuttu elimden benim, savurdu mutluluk denizinin kirletilmemiş yerine. garibim, bir acayip haller içinde halim, varlığım, tek dileğim, içime seni dokudum her damlada, kaderimi senin kaderine bağladım, yanımda olmasanda ruhumu ruhuna yasladım, seni kendime ben yaptım ve sevdim, şayet bulmak isterse gözlerin beni, yüzünü aynaya çevir ve kendine bak, gülümser bir ifadeyle beni düşün, tenindeki aydınlığın başladığı yerde, ince bir ışık göreceksin, işte gülüm ben oradayım. Erhan - 01.2004 |
teninde kendimi buldum.
....................................
Kutlarım sayın şair.Güzel bir şiir okudum...