EBABİLBırak çekip gitsin ebabiller Gitme gözünü sevdiğim Düşürme ardı sıra gönlünü Gittiğin yolların başında Daha gitmeden bir düş gördüm Sen gidersen bil ki ben olduğum yerde Düşüp ölürüm Bırakıver hayallerinin ipini Uçuversinler kurduğun maviliklere Asılma uçan kırmızı balona Parmağına attığın düğümünde Boynuma ilmik dolanıyor Sessiz gidişinle Ebabillerin kanat izi yok Sana değil çığlıklarındaki çağrı İsmini nereden bilsinler Söylemedim ki ben hiç Adını rüzgâra karşı Sen değilsin kanatlarıyla Gel edip bekledikleri Sen değilsin gitme n’olur Öyle olsa bile anlamazlıktan geliver Sen gidersen kış kalır üzerime Senden başka giyeceğim neyim var Kim örtülecek sen gidince üzerime Hangi siyah saç dökülecek eskiyen yüzüme Sessizce göçüp gidin ebabiller Duyulmasın kanat sesleriniz bu güz Ve çıt çıkarmayın sevdiğim uyusun bu mevsim Uyandığında kar düşsün saçlarına üşüsün Bırakın varlığıma tenini bende kalsın gülüşüm. |
kalmış
tek tük