ADIM VARDI MESELÂPaslı jilet izlerim var benim. Ateşli morg kapılarında güzergâhını çizmiş. Demirden bilyelerim vardı bir de penselerle göz çukuruma itilmiş. Çok şeylerim vardı yokluğa çıkan. Adım vardı meselâ, ellerim, sözlerim, senli cümlelerim. Hepsi bir yokluk şiirini çalıyor şimdilerde. Sen gittiğinden beri cennete, bende var olan her şey, yokluğumla yüzleşmekte. Gülşen Mavi |