0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1107
Okunma
Sana koştum rıhtımlar boyu,
Sende bu şehiri kaybedeli beri.
Topal bir sevda olsa da bizimkisi,
Sana koşayım diye,
Rıhtımlar sabırsızca beni beklerdi...
Rıhtımlara hakimdi acı bir hava,buruk.
İkimizinde başı öne eğik,
İkimizinde gözleri dolu,bakışlarımız donuk..
Artık başlamalıydı bu kahrolası yolculuk,
Bir topal sevdanın arkasından bakmalıydı
Gözleri yaşlı,ayakları yerden kesineln bir çocuk..
Bir balon gibi,uçtu umutlar yarin elinden.
Ben ise değneksiz kaldım adeta.
Birimizin eli boştayken,
Birimizin ayağı,tıpkı biz gibi,
Değmiyor yere,
Kavuşmuyor toprağa...
Kavuşamıyor toprağa...
5.0
100% (1)
