Ressam bu kızıllığı dağıt, dönsün artık gün.
Işıldasın şafaklar, kızıllıklar ak olsun !
Soyun, matem rengidir, mor elbiseni yine !
Işıltıları konsun, gününde yüreğine..

Rengini gör, sesini duy, alaca karanlık.
Gündüz açılsın hele, zamânlık ve mekânlık,
Seyrettim melez günün, kundakta doğumunu;
Gündüz gülümset, gülüm göster, güldür yüzünü..

Yeryüzünde bir çalım, gökyüzünde bir tür kur !
Toprağın canı acır, taşın da yüreği var !
Ne diye koşuyorsun, kendi ölümünde kal !
Hey gece horuldanma, derin bir uykuya dal !..

Sönsün isli lambalar, fitil kısılsın artık !
Işıklar der gibi, sen yeryüzü, karşıma çık !
Sürgü açılsın, bir bir kapalı kapılarla !
Işık ışık saçılıp, gün yeryüzüne parla !..

Nisan 2003


Erkan Arslan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir.