*SEN VE İZMİR *

Bu kentte ne çok güzeller varmış
Uğradığım bu kaçıncı liman
Kim bilir hangi okyanuslarda unuttun pembe düşlerini
Her yaşadığın anın izleri kalır yanına
Yanıp sönen yüreğim Çeşme’de
Kordon’da akasyalar öpüşürken
Sen, hiç kaybolmadın bu şehrin sokaklarında.

Kaderinde aşkında ayrılığında acısını bilirim
Gecelere sorun köhne bedenimi
Ekim son kervandır son baharın
Gülen bir rüzgâr kokan bir deniz yosunu
Ve güz yorgunu geçen faytonlar Kordon’da.

Akşamları,
Yakamozlar kızıla giyinir, geçtiği her kapıdan
Yüreğin coşkusudur mehtaba sunduğun
Aşk yorgunu dudakların mormenekşesinde
Binlerce yıldızları gizledim gözlerine
Yokluğun çekilmez sokaklarında İzmir’in.

Kimse sevemez seni benim gibi
Gözlerin bir mehtaptır gülüm
Doğar Ege sahillerinde
Bazen bulutlara, bezen de, gözlerime yakalanır
Gökteki yıldız, vitrindeki Mona lisa
Seher vaktinde saçlarımı okşayarak
Bir Ege özlemini paylaşıyor benimle.

Nuri Dağdelen
Özdere- İzmir
16/10 2004