tüm katlarından atlıyorum hayatımın oysa
her güne yeni bir ibrişim intiharf...

olmadı mı olmuyor...

şiir bir düşertesi gibi...uyanmak istemediğin ama zorla uyandırıldığın


gönlünüzce

'sallandık diyorum, merkezini bilmiyorum/sokağa fırlamadım, duruyorum/senden bir açıklama gelmeden/ben bu evi terketmiyorum'

Böyle bişi mi?

Esma KAHRAMAN tarafından 8/22/2011 5:02:16 PM zamanında düzenlenmiştir.

Yüreğinden, yüreklerinizden çaldığım birkaç sözcükle yeni bir çatı yaptım kendime,
İlgisizlikten biraz akıtıyor ama olsun,
Ben yine de oturdum tutkularıma bağdaş kurup,
Elimde hayal taneleri, sayıyorum yıldızlar kaybolana dek.
benzetme çok iyi artı bunu sözcüklere sığdırıp sıralandırmak
anlatılmak istediğini anlatmış şair tebrikler

*duvarlar hüzün geçiriyor...

Yüreğinden, yüreklerinizden çaldığım birkaç sözcükle yeni bir çatı yaptım kendime,
İlgisizlikten biraz akıtıyor ama olsun,
Ben yine de oturdum tutkularıma bağdaş kurup,
Elimde hayal taneleri, sayıyorum yıldızlar kaybolana dek.

Ama biliyorum bu duvarlar hüzün geçiriyor,
O yüzden üstümde kalınca bir umut,
Şöyle dalga dalga, yavrusunu arayan nehirler gibi…

Sahi ne kadardı bize tahakkuk edilen duygu miktarı,
Ne kadardı geçmişimizde silemediğimiz gölgelerin sayısı,
Ve o gölgelerin hiç cevaplayamadığımız bilmeceleri…

Avuç içlerinize bakın, ben o ufuk çizgisine varamadan nefessiz kalan çizgiyim işte,
Biliyorum çok eskiden bana bir kısmet vardı kırk düş boyu,
Siz de görüyorsanız eğer, parmak izlerimiz uyuşmuyor artık bu kaderine terk edilmiş öyküde.


Bu bölüm o kadar güzel ki şiir adına...işte şiir...fakat buradan sonra sanki şiir irtifa kaybediyor...gerçi şiirin yukarıdaki bölümü yetiyor benim için...
Böyle irtiifalar olur,önemli olan şiire ulaşmak ve yeni söyleyişler ve buluşlarda bulunabilmek...


Çok güzeldi...


Saygılar,selamlar...

ve hep bir sans daha vermeli örümcek agina takili kalan sinege...

sorun tek demektir
gerçeğin ıslanan ormanlarında

çatıların konduğu evler
sevgi taşlarıyla örülmeli
ki değsin içinde yaşamaya

Sevgimle

çatılar,

damda ki kemancı gibi,

birşeyler sarsıla sarsıla değişiyor,
birileri kimsenin kafasını gözünü yarmadan edebiyat yapıyor,
bir şeyler anlatıyor, diyor ya,

hani imgeler, uyaklar,
şahin pozunda rol kesen kelaynaklar, (yenileri var:))

buna şiir dersek diğerlerine ne diyeceğiz,
biz buna şiir değil şirpençe diyelim (göğsümüzden vuran),
imgelerin prenslerinin çaktırmadan okudukça canını yakan,

helal olsun sana vesselam...