Bülbülsen güldedir hâr bileceksin!
Mahçupsan dünyayı nâr bileceksin!
Ferhat’san dağları yâr bileceksin!
Daha akıtacak terin mi kaldı?

Hicrana çağırdın, hiç kıramadım!
Sen gittin, can gitti, hıçkıramadım!
Yar seni cihana sığdıramadım;
Bu gönlümden özge yerin mi kaldı?

Hiç haklı değilsin bu feryadında
Bigane bakışır dostun, yadın da.
Neden o zalimin yüzü yadında;
Yürekte yarası derin mi kaldı?

Sensiz yalnız paşa paşa kalırım
Dertlerimle hep baş başa kalırım.
Çatkapı dönersen şaşa kalırım;
Toplanmamış öte berin mi kaldı?

Gören bilir, için için yanarsın!
Hayalle avunup düşle kanarsın!
Ey gönül, hasretle neyi anarsın;
Bir melek suret mi, perin mi kaldı?

Hey gönül, olmasın o yarı öven
Sen, Rabbine dayan, kendine güven.
Başıma getirme başka serüven,
Yeniden sevecek ferin mi kaldı?