Şu şarkıyı da dinleyip gideceğim.
Birkaç nefes efkar ve bir çift bedduanın daha belini kırıp gideceğim.
Aklımın bucaklarından bir resmini, bir resmimizi birlikte tükettiğimiz zamanın
Seçip karşıma koyup bilincimin, biraz dertleşip gideceğim.

Gene biraz duygu yoğunluğu içtim ve iplerini bıraktım dirayetimin.
Yumuşak bir keman inlemesi kıvamında atmosferim.
Ruhumu da çıkardım kalıbından sonra saydamlaştırdım bedenimi,
Şeffaflaştı cisim.
Ruhumun üzerine binip içimden geçtim bir o tarafa bir bu tarafa,
Seyahat ettim vücudumun yollarında
Baş parmağımın boşluğunda hava aldım biraz bakındım etrafa.

Sonra beynime oturtmaya çalıştım aklımı geri;
Olmuyor.
Her saniye uzun uzun uzamaya,
Her adım gecikmeye,
Her duygu belirginleşmeye başladı iyice.
Koskoca bir orkestra içinde sadece bir tanesi;
Sadece bir keman büyüdü kulaklarımdan gözlerime.
Söylediğim söyleyeceğim her şey çok anlamlıymış gibi,
Her üç kelimelik isim tamlaması çok şiirsel çok edebi birer tespit sanki.
Duruyorum bi bakıyorum sonra,
Yok bana öyle geliyor aslında.

Bir kadın vardı bir şarkı söylüyordu güzel.
Sözlerini kendisi yazmıştı hatta,
Kalbine baskın bir bıçak dayatmasında.
Sesi güzeldi yanmıştı gerçek.
Bir şiir daha beğenmedim başkasını dinledim.
Ama şu şarkıda bitsin gideceğim.
Gidip farkındalığımı bulacağım daha.
Şu an sarhoşum hele şu geçsin.

İşte bir pençe kavradı ensemi gene sıcak sıcak.
Damarlarımda hissediyorum bunu.
Ama güneş kızıllaşmaya başlıyor ve ruhum;
saklanacak karanlık bulamıyor daha fazla.
Dışarıdan bağıran genç bir kadın sesi geliyor ve benden başka
kimse dikkat kesilmiyor buna.
Biraz önce yanımda burada biri vardı,
O da karıştı kayıplara.

Şu şarkı çok güzel ama,
Konuşan biri var onu dinlemeliyim şu an.
Dinlediğimi belli eden birkaç mantıklı söz geveleyeceğim daha.
Hem saat çok geç oldu bünyeye
Ve saat çok geç oldukça gelip çattık günün erkenine.
Artık sıcağı da ulaşmaya başladı ışımasının ardından güneşin
Bitmeli bu uyanıklık artık.
Yalnız, ortada herkesin bildiği ve beklediği ama eksik bir söz var
Daha o söylenecek.
Güleceğiz sonra
Durulacağız.
Gitmemiz gerektiğinin farkına varacağız.
Son küfürler son ah’lar ve temenniler
Son bir iç çekişi nöbeti…

Şu şarkı bitiyor artık galiba,
Alemin boşluğundan yüzeyin sertliğine süzülüyorum yavaş yavaş.
Geri dönüyorum seyyareler ardımda.
Bu yükseklikten su etkisi yapıyor bilince zemin.

Gittikçe kendimden emin bir hava hakim.
Bilinç geri geliyor ve ben artık gideceğim.
Şarkı uzundu ama bitti.
Yağmur beklediğimi hatırlıyorum bugün için
Ama hava berrak fark ediyorum
Bilinç geldi ve ben gidiyorum.
Bir dahakinin umudunda…