Keşke
Gel demeyeydin

Git diyeydin keşke

Gülmeyeydin yüzüme keşke
Elini vermeyeydin elime

İnce belinle salınıp yanımda
Beni öyle mutlu etmeyeydin keşke

Güzel gözlerini görmeyeydim
Ilık nefesini bilmeyeydim keşke

Keşke, keşke güzelce keşke
Görmeyeydim, bilmeyeydim, keşke

Saçların parmaklarım arasında
Dizin dibine kıvrılmayaydım keşke

Sabah kahvaltıda öyle güzel
Öyle tatlı olmayaydın keşke

Günler, haftalar boyu çay bahçesinde neş’eli
Kahkahalı saatleri geçirmeyeydik keşke

Saatlerce yol gidip, dağ bayır
Şehir şehir, köy köy sevmeyeydim keşke

Gece uzanıp koluma tatlı tatlı
Sabaha dek konuşmayaydık keşke

Koklamayaydım seni doya doya, keşke

Dağda, sahilde, denizde her an
Mecnûn’dan beter yanmayaydım keşke

Keşke, keşke güzelce keşke
Sarmasaydı kollarım keşke, keşke