DOST/DÜŞMAN
İstemem namert insanlar gelip de bana dost olsun
Eğer mert olacaklarsa dört bir yanım düşman dolsun İsterim ki dost yalandan övmesin de yersin beni Eğer bir suç işlemişsem jandarmaya versin beni Dost isterim düşman gibi dikilip karşımda dursun Hançeri sırtımdan değil gelip de göğsümden vursun Mert düşmandan korkmam ama namert dosttan aklım çıkar Güvenip sırtın dönersin o arkandan kurşun sıkar Gönülden bir selam yeter ne ev isterim ne arsa Ben düşmanımı severim mangal gibi yürek varsa Var günde dostum diyene hele dara düşüp bakın Başınıza iş gelince kaçı uzak kaçı yakın Züğürtseniz sizi kimse dost hanesine eklemez Benim bildiğim dost dosttan asla menfaat beklemez Bir söz vardır kötü komşu seni mal sahibi yapar Yanlış insanla dost olan mutlak yanlış yola sapar Düşmanımı övdüm diye siz beni deli sanmayın Yalandan yüze gülüp de dost görünene kanmayın Neler yaşayarak geldi bu dostunuz bu yaşına? Özü, sözü aynı düşman dilerim her dost başına Sunu: Büyük dostluklar kavgayla başlarmış, bunu bir kaç kez yaşadım. . |
yine çok güzeldi
gönülden tebriklerimle