TÜKENDİ...
kimse sormasın, aramasın artık
kelamım tükendi,mecalim tükendi bir el uzatanım olmasın artık inancım tükendi,sabrım tükendi kimse mi vardı evvel hayatımda istemem olmasın şimdi de yanımda dertler ile yoğrulan şu deli başımda ömrüm tükendi,umudum tükendi... çağlayan hoyrat bir pınardım yücelerden esen deli bir poyrazdım kökleri dört yana salmış ulu bir çınardım hevesim tükendi,gücüm tükendi... yalan sevdaların,inançlı yüreği oldum mazlum insanların,hep yanında durdum sürgünde,gurbette yıllarca hep unutuldum sevgim tükendi,vicdanım tükendi... geceler bana sessiz bir çığlık gibiydi yolar bana sonsuz bir kaçış gibiydi insanlar bana yalan nidalar gibiydi güvenim tükendi,herşeyim tükendi. yalan dünya sizin olsun, BENİM ÖMRÜM TÜKENDİ... |
çağlayan hoyrat bir pınardım
yücelerden esen deli bir poyrazdım
kökleri dört yana salmış ulu bir çınardım
hevesim tükendi,gücüm tükendi...
Ben son şiirimde pes ediyorum dedim, ama değerli dost yürek ,insanların vefasızlığı adına dedim sakın umudumuzu yitirmeyeceğiz insanlıktan nasip almamışlara karşı daha dik duracağız ve onlara kendimize gülme ohh olsun deme fırsatı verneyeceğiz ''sakın'' tükenmek yok,sürünerekte olsa devam.başarılarınız bitimsiz olsun saygımla.