kırılgan düşler
susardım çocuk gözlerle
bakmaya göz yorduğum zayi düşlere masum yalnızlıkları oynardım siyaha boyanmış.mavisi uçuk kentlerin. şimdi çıplak uykular besliyorum kurşun yatalak başucumda,okşarken rüyalarımı kanlı bir kabus titretirdi bedenimi arardı gözlerim bir el okşaması başımı annem olurdu korkular yüreğimde. üşüyordum ağostos sıcağında soğuk terler ısaltırdı boynumu ilmek ilmek. ve ben koşmak istiyorum kırlgan düşlerimle ayaklarım her adımda daha ağır sanki düşlerimden... hakan çavdarcı |
ayaklarım her adımda
daha ağır sanki düşlerimden...
Güzel bir şiirdi. Tebrik ediyorum.
Saygı ve selamlarımla.