)(-)(-)(-SESSİZ ÇIĞLIKLAR-)(-)(-)(
Ey insan
Ey Adem’in,Havva’nın Çocukları Ben Afrikalı Gözleri kara Derisi kara Bahtıda kara olan Gözlerinin yaşı Hiç kurumayan çocuk Dünü yaşayamayan Yarınları, hayalleri Olmayan çocuk Benim Ülkem yanıyor Benim Ülkem kuruyor Suyum yok Duyabiliyormusunuz Sessiz çığlıklarımı Aç kaldık diyorum Açız diyorum Ben Kongo’lu Tara Ben Burundi’li Şevval Ben Eritre’li Sima Ben Sierra Leone’li Ruhan Ben Çad’lı Peren Ben Etiyoyya’lı Mahbube Her on dakikada Bir kardeşimiz ölüyor Açlıktan Çığlıklarda açar Kan çiçekleri Yüreğim kanıyor Anlıyormusun Ey şanslı çocuk Ey şanslı büyüğüm Ben de insanım Ben de müslümanım Her Mümin gibi Benim de Allahım aynı Aynı Peygamberin ümmetiyiz Benim dinim bu değil Benim dinimde Açlıktan insanlar ölmez Çünkü benim Peygamberim İki hurması olsa İkisini de aç olana verendi “Komşusu aç iken Tok yatan bizden değildir “diyendi Ama ölüyoruz Ölüyoruz çaresiz O kara gözlü,kara derili Kara bahtlı çocuk varya Doğduğu günden beri Bir gün göremedi Gülemedi yaşıtları gibi Hayal bile kuramadı Yarınlar için Ona yaşama şansı verilseydi Belki Mühendis olacaktı Barajlar yapacaktı Yer altından su çıkaracaktı İnsanının yarınını kurtaracaktı Beklide Kendi kendine yetecekti kimbilir Muhtaç olmayacaktı Haçlı çocuklarına Kara talihi yerle bir edip Makus kaderine direnecekti Ey mümin kardeşim Yardımını bekliyorum çaresiz Dualarınızı Esirgemeyiniz bizden Gün gelir devran döner Kuraklık ve açlık Kime gelir kimbilir Aç insan kalmasın Nolur çocuklar ölmesin Kara bulut dağılsın Kara derili Kömür gözlü Çocukların üstünden Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |