ÜŞÜYORUM KARLAR YAĞARKEN YÜREĞİME ÜŞÜYORUM
Bir cam fanusun ötesinden bakıyorum yalvaran gözlerine,
Doğu Afrika dan kavuran güneş kuraklığın kimsesizliğinde, Çikolata rengin çaresizliğin sayılan kaburga kemiklerinde, Ah be çikolata çocuk, üşüyorum şimdi, karlar yağıyor yüreğime çok üşüyorum ağlama seslerin de.. Kuraklık değil adın bir örgüdün esiri şu an zincirli kolların, Bitmek bilmeyen iç savaşın,El Şebab örgüdü şu celladın, Dört milyon can kıvranırken kavruk toprakta aç çığlığın, Ah be çikolata çocuk, üşüyorsamda şimdi, karlar yağsada yüreğime, bir dolu el kocaman bir kol alacak, seninse gülecek gözlerin de.. biliyorum,erişecek dermansız seslerine.. HEYY NELER YAZIYORSUN?AFRİKA DER GİBİ MIRILDANIYORSUN, BİLİYORUM AÇLIK EVET AÇLIK SEN O ÇOCUKLARI YAZIYORSUN, KARLAR YAĞMASIN YÜREĞİNE BİR DOLU İNSAN BİR KOCA DEV YARDIM OLUR BUNU BİLİYORSUN, YAŞA SEN DELİ KIZ, İŞTE BÖYLE ŞEYLER YAZ, BAK ÖLÜMÜ ZORLA HEDİYE EDEN , ÖRGÜTLERİ ... SADECE, YAZ,KURAKLIK COĞRAFYA DEĞİL , O AFRİKANIN AÇLIK SEBEBİ, BELİRTTİN YAZINDA DİMİİİİ.. binay kan saliha hanım yaşamsal şiirleri yine kayıp sayfalarım iştee |