Çıplak
I
Çıplak bir harf, Çıplak bir şiir, Çıplak bir yaşam, Gözlerimi kapadım, Açtım ruhumu, Çıplak bir yol... Çömeldim, kavuşturdum ellerimle yüzümü, çıplak bir oda... Şehvetin çıplak hali... Bu gramer insanı çıldırtır... Uzağa uzanıyorum, Uzağa sokuluyorum, Uzağa en çıplak rüyamı hediye ediyorum, Çırılçıplak bir melankoli benimkisi... II Ellerimi uzatıp da, ellerimin kavuşmama ihtimalini, bilse de ürkek yazgım, ellerim yine, uzanacaktır yazgımın arzuladığı yere, ellerim yine uzanacaktır, duygularımın kıyısına... III Kedi gibiyim, geriniyorum geriniyorum, güne geç kaldım, gecenin büyüsüyle yıkandığımdan... IV Eğer kalbin bir kullanma kılavuzu olsaydı,şöyle yazmalıydı : Yüksek umutta kullanmayın yanabilir. Çalıştırmadan önce en az 12 saat arzu şarjında bırakın. Fazla şehvet anında şarj erken bitebilir. De/şarj için lütfen nefis takviyesi yapın... Huzurlu zamanlarda muhafaza ediniz... Dikkat! İhanet anında kırılabilir! Aldatanların erişemeyeceği yerde tutunuz! V Bütün aşklarım kafiyelidir, hepsinin sonu hüzünle biter... Oktay Coşar |
Size göre , size yakışan bir şiir. saygılar