* Adım Deli Bir Figürandı *
* Adım Deli Bir Figürandı *
Adım, deli bir figürandı Basmane Garı’nda bekleyişlerim "do" sesi oldu, firuze hasretine telaşla Kordonboyu’n da koşarken eteğin lodos gülüşlerin vardı Orhan Veli’den seni okuyabilmek için neler yapmadım ki sitemlere gerek yoktu gülün yaprağına düşen iki damla yağmurdu busen olimpos dağındaydı ya sahnen afrodit miydiniz, yoksa Mona lisa miydiniz? bir istasyon çiçeği gibi arsız ve şımarıktın eflatun esintiler içinde hep titreyip durdun. Karşıyaka vapurundaydın, hafiften... bir rüzgâr esiyordu hangi geceydi, vedasızca ayrılan insaf ellerin bakarken peşinden, bilinmeyen bir yangındı, yankılanan sesinizin ahengi, son bekleyişimdi benim, bu uğraksız limanda bil ki her yanılgı, aşka bir ihanettir ayrı ayrı aynalarda yüze düşen bir gölge gibi aşk nedir ki çoğunlukla bilmez derinden yatan yalanı her maskenin altında bir masum yalanlarla, adlandırılan tutunarak bir dalın sürüklediği sancıya ne faydası olur ki bana, masumca uçan, uçurtmama kuyruk yapmanın.? Zemheri ayazlar örttüm üstüme kalpsiz ve vefasızlara benzeyeyim diye, kör kuyularda unutulmuş bir sözdür, elindeki anahtar sen, eski fotoğraflarda şekillenmiş, asi bir çiçek gibisin saksılarda efkârın ağırlaştıkça- pencereden taşıyor saklanışların bilmez misin? her yalan yeşilin küfe dönmesidir verilecek hiçbir yanıt bulamıyorum de. Nuri Dağdelen Özdere-İzmir 1/8/2011 Saat.15.46 |